ประชาธิปไตยมันอยู่ใกล้ ๆ ตัวเรานี่เอง
ปี 2535 ในครอบครัวชาวนาครอบครัวหนึ่ง พ่อ แม่ มีลูกสองคน คนหนึ่งเรียนเก่งส่งไปเรียนจนเป็นหมอ สิริรวมหมดเงินไป 3 ล้านบาท อีกคนเป็นชาวนาช่วยพ่อแม่ทำนา รับจ้าง ช่วยพ่อแม่หาเงินส่งพี่ชายเรียนจนจบ
ต่อมาลูกทั้งสองคนแต่งงาน มีหลานมาให้ปู่กับ ย่าชื่นชม หลานลูกหมอเรียนไม่เก่ง จบม. 6 ติดยา ติดหญิง พ่อตามใจ จนเสียคน
หลานลูกชาวนาเรียนเก่ง จบมหาลัยในเมืองไทย อยากไปเรียนต่อเมืองนอก ปู่กับย่า พอมีที่นาคิดว่าจะแบ่งขาย ส่งให้หลานไปเรียนเมืองนอก
ลูกชายที่เป็นหมอ ไม่เห็นด้วย บอกว่าถ้าขายนาได้ ต้อง เอาเงินมาแบ่งสองส่วน ให้หลาน สองคน เท่า ๆ กัน (ถึงลูกขี้ยาของตนเองจะเรียนไม่เก่งก็ ต้องมีสิทธิได้ส่วนแบ่งเท่า ๆ กัน)
พ่อกับแม่ไม่เห็นด้วย ความสัมพันธ์ ในครอบครัว กระท่อนกระแท่นมาตลอดระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งวันนี้
21 มกราคม 2557
เกิดการทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัวชาวนาอย่างรุนแรง เพราะ หมอ ไปเป่านกหวีด ไปถือป้ายขับไล่รัฐบาล ส่วนชาวนาและลูกชายอีกคน ปฏิเสธที่จะไปร่วมกับเพื่อนชาวนาประท้วงรัฐบาล ไม่จ่ายค่าจำนำข้าว....ด้วยเหตุผลว่า “เราไม่รู้อะไรจริง อะไรเท็จ เราต้องให้โอกาสรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
9.00 น. เสียงพ่อทะเลาะกับหมอทางโทรศัพท์ โดยเปิด ลำโพงโทรศัพท์ ดังลั่น
พ่อ พ่อดูทีวี เห็นแกออกไปถือป้ายไล่รัฐบาล ทำไมไปยุ่งเกี่ยวกับการเมืองล่ะลูก...เอาเวลามาสั่งสอนลูกเต้าดีกว่า
หมอ พ่อไม่เข้าใจหรอก มันเรื่องของประชาธิปไตย
พ่อ ก็พอเข้าใจอยู่ ความเท่าเทียมกัน ความยุติธรรม ที่เอ็งบ่นให้พ่อฟังมาตลอด
หมอ ก็นั่นแหละ พ่อไม่เข้าใจหรอก แค่เรื่อง ถ้าขายนาได้ ต้อง เอาเงินมาแบ่งสองส่วน ให้หลาน สองคนเท่า ๆ กัน พ่อก็ไม่เข้าใจ
พ่อ มันคนละเรื่องกันนะลูก นั่นมันเรื่องการเมือง นี่มันเรื่อง คุณธรรม ความเห็นอก เห็นใจกัน มันก็หลานแก
หมอ มันก็เรื่องเดียวกันนั่นแหละพ่อ พ่อเป็นชาวนาไม่เข้าใจหรอก แม่ก็เหมือนกัน ไม่รู้จักประชาธิปไตย ความยุติธรรมไม่มี แม้แต่เรื่องใกล้ตัว
แม่(ตะโกนแทรกมา) กูเข้าใจเว้ย...ประชาธิปไตยในบ้าน ตกลงมึงจะเอาส่วนแบ่งขายนาครึ่งหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่มันแทบจะไม่พอส่งให้หลานไปเรียน งั้น มึงก็หาเงินมาคืนครึ่งหนึ่งที่มึงไปเรียนก็แล้วกันนะ นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าประชาธิปไตย ไอ้หมอ?
ต่อมาลูกทั้งสองคนแต่งงาน มีหลานมาให้ปู่กับ ย่าชื่นชม หลานลูกหมอเรียนไม่เก่ง จบม. 6 ติดยา ติดหญิง พ่อตามใจ จนเสียคน
หลานลูกชาวนาเรียนเก่ง จบมหาลัยในเมืองไทย อยากไปเรียนต่อเมืองนอก ปู่กับย่า พอมีที่นาคิดว่าจะแบ่งขาย ส่งให้หลานไปเรียนเมืองนอก
ลูกชายที่เป็นหมอ ไม่เห็นด้วย บอกว่าถ้าขายนาได้ ต้อง เอาเงินมาแบ่งสองส่วน ให้หลาน สองคน เท่า ๆ กัน (ถึงลูกขี้ยาของตนเองจะเรียนไม่เก่งก็ ต้องมีสิทธิได้ส่วนแบ่งเท่า ๆ กัน)
พ่อกับแม่ไม่เห็นด้วย ความสัมพันธ์ ในครอบครัว กระท่อนกระแท่นมาตลอดระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมาจนกระทั่งวันนี้
21 มกราคม 2557
เกิดการทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัวชาวนาอย่างรุนแรง เพราะ หมอ ไปเป่านกหวีด ไปถือป้ายขับไล่รัฐบาล ส่วนชาวนาและลูกชายอีกคน ปฏิเสธที่จะไปร่วมกับเพื่อนชาวนาประท้วงรัฐบาล ไม่จ่ายค่าจำนำข้าว....ด้วยเหตุผลว่า “เราไม่รู้อะไรจริง อะไรเท็จ เราต้องให้โอกาสรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
9.00 น. เสียงพ่อทะเลาะกับหมอทางโทรศัพท์ โดยเปิด ลำโพงโทรศัพท์ ดังลั่น
พ่อ พ่อดูทีวี เห็นแกออกไปถือป้ายไล่รัฐบาล ทำไมไปยุ่งเกี่ยวกับการเมืองล่ะลูก...เอาเวลามาสั่งสอนลูกเต้าดีกว่า
หมอ พ่อไม่เข้าใจหรอก มันเรื่องของประชาธิปไตย
พ่อ ก็พอเข้าใจอยู่ ความเท่าเทียมกัน ความยุติธรรม ที่เอ็งบ่นให้พ่อฟังมาตลอด
หมอ ก็นั่นแหละ พ่อไม่เข้าใจหรอก แค่เรื่อง ถ้าขายนาได้ ต้อง เอาเงินมาแบ่งสองส่วน ให้หลาน สองคนเท่า ๆ กัน พ่อก็ไม่เข้าใจ
พ่อ มันคนละเรื่องกันนะลูก นั่นมันเรื่องการเมือง นี่มันเรื่อง คุณธรรม ความเห็นอก เห็นใจกัน มันก็หลานแก
หมอ มันก็เรื่องเดียวกันนั่นแหละพ่อ พ่อเป็นชาวนาไม่เข้าใจหรอก แม่ก็เหมือนกัน ไม่รู้จักประชาธิปไตย ความยุติธรรมไม่มี แม้แต่เรื่องใกล้ตัว
แม่(ตะโกนแทรกมา) กูเข้าใจเว้ย...ประชาธิปไตยในบ้าน ตกลงมึงจะเอาส่วนแบ่งขายนาครึ่งหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่มันแทบจะไม่พอส่งให้หลานไปเรียน งั้น มึงก็หาเงินมาคืนครึ่งหนึ่งที่มึงไปเรียนก็แล้วกันนะ นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าประชาธิปไตย ไอ้หมอ?
มีคนคลิกเข้าไปอ่านแล้วมาขอเป็นเพื่อน ถามว่าผู้เขียนเป็นญาติเค้าหรือเปล่าเค้าบอกมันคือเรื่องคนในครอบครัวเค้า
ตอบลบดิฉันบอก มันคือเรื่องของ คนในครอบครัวชั้นกลาง ในสังคมต่างจังหวัด
ลูก ๆ ทะเลาะกัน เพราะ คิดว่าตนเอง ไม่ได้รับความเป็นธรรม ลูกที่เห็นแก่ตัวก็คิดว่าตนเองเสียเปรียบ รังแกลูกที่ไม่มีปากเสียง พ่อแม่จึงต้องเรียนรู้เรื่อง ประชาธิปไตย และรักลูกเท่า ๆ กัน สรุปบางที ประชาธิปไตยคนต่างจังหวัด อาจจะไม่เหมือน ประชาธิปไตยของคนในเมืองหลวง คนเมืองหลวง ใช้เล่ห์เหลี่ยม เพราะต้อง ดิ้นรนต่อสู้ ตัวใคร ตัวมัน