เมื่อโจโฉ สอน โจผี ....

โจโฉ : เจ้าจะปกครอง บ้านเมืองแบบไหน ?
โจผี : เราควรจะส่งเสริม ขุนนางที่ซื่อสัตย์ ส่งเสริมคนดีให้มีอำนาจ
โจโฉ : ผิดแล้ว... เราไม่ควรส่งเสริม ขุนนางที่ซือสัตย์..
โจผี : อ้าว ...ทำไมล่ะ ?
โจโฉ : ขุนนางตงฉิน จะทำลายเรา ความชื่อสัตย์ จะทำให้ประชาชนรักเขา วันหนึ่งเขาจะเป็นอันตรายกับเรา

โจผี : อ้าวงั้นข้าควรทำอย่างไร ?
โจโฉ : เราต้องส่งเสริมขุนนาง " กังฉิน " ไม่ใช่ " ตงฉิน " ให้อำนาจ "กังฉิน" ดูแลบ้านเมือง
โจผี : เลี้ยงเขาให้ดี ..ให้เงินทองใช้ ?
โจโฉ : ผิดแล้ว.. จงอย่าเลี้ยงให้มัน " อิ่ม " เสืออิ่มจะไม่กัด .. ให้เงินเดือนมันน้อยๆ กังฉินกินไม่พอ มันก็จะเอาอำนาจที่เรา ให้มันไปหาประโยชน์ กับประชาชน เมื่อกังฉินใช้อำนาจเราหากิน มันก็จะปกป้องเรา..เราจะปลอดภัย เท่านั้นยังไม่พอ กังฉินจะมีความผิด เป็นชนักติดหลัง กังฉินคนไหนทรยศ เราก็ใช้ข้อหาที่มันฉ้อราษฎร์บังหลวงเล่นงานมัน

โจผี : แต่ทำอย่างนั้น ไปนานๆ ประชาชน ที่เดือดร้อนมากขึ้นๆ จะไม่ลุกมา. โค่นล้มเราหรือ ??
โจโฉ : อย่ากลัวไปเลย.. การเลี้ยงกังฉิน มีวิธีการ 1.. จงอย่าเลี้ยงให้อิ่ม และ 2.. จงอย่าเลี้ยงให้มันสามัคคี..
โจผี : อย่าเลี้ยงให้สามัคคี ทำอย่างไร ?
โจโฉ : จงให้อำนาจ แก่คนที่ไม่สมควรจะได้..

โจผี : ทำแบบนั้น จะได้อะไร ?
โจโฉ : ได้กังฉิน ไว้ปราบกังฉิน . .เมื่อกังฉินที่ปกครองเมืองใด ทำประชาชนเดือดร้อนมากๆ มีท่าทีจะก่อความวุ่นวายลุกลามมาถึงเรา เราก็ให้อำนาจสั่งการ ให้แก่กังฉินอีกเมือง มาโค่นมัน  เมื่อโค่นสำเร็จ.ประชาชนก็จะแซ่ซ้อง สรรเสริญเรา..รักเรา ด้วยแรงนิยม ที่ให้คนมาขับไล่กังฉินเก่า ส่วนกังฉินใหม่นั้น จะช่วยเราปกครองอย่างสงบ เข้าที่เข้าทางต่อไปได้อีกหลายปี... และเมื่อถึงเวลา..เราก็ทำแบบเดิมอีกไปเรื่อยๆ วิธีนี้เราก็จะอยู่ได้ตลอดไป ......เข้าใจหรือยัง?